Kırık aynada bütün aranmaz

Sözlerime değerli üstad Necip Fazıl Kısakürek’in cümlesiyle başlamak istedim. Aslında hepimizin hayatı az çok kırık bir ayna. Sarsıntılar yaşayıp hayat aynamızın kırıldığı ve bir daha asla tamamı görülmeyen resimler, yansımalar dolu hayat.. Hep bölük pörçük, can acıtan..
 
Hayatta ne yapıyorsak ve yaşıyorsak bize yansıtan aynamız, yaşadığımız sarsıntılarla yere düşüp kırıldığında yaşam artık asla eskisi gibi olmuyor. Ayna kırılıyor bir kere ve ne yaparsan yap kırık aynana yansıyan yaşamında hiçbir şey tamam olmuyor artık. Etkisinde kaldığın sarsıntılar ise tüm yaşamın boyunca dönem dönem sallıyor seni. Sevgiliye, dosta, ailene, insana olan güvenini bir çırpıda alıp götürüyor işte hor eller. Sana yaptığı kötülüğü bilmeden, gözlerindeki hüznü görmeden…
Bazı anlar vardır hayat aynasına yansıyan, insanın hiç yaşamamış olmayı dilediği, her hatırlayışın nedameti tazelediği..

Ahhh hüzün!
Nasıl da nakşolmuşsun insanın paramparça olmuş hayat aynasına..Kim anlar ki yüreğimdeki cam kırıklarından oluşan hüznümü? Peki kimin gücü yeter bu parçaları birleştirmeye? Ya da kırıkları birleştirmeden hayatı bütünüyle göstermeye kimin gücü yeter?

Aslında önce kendim sevmeliyim aynadaki kırık yüzümü. Hatalarımı sevebilmeliyim, kaderimi ve gelmesini ümit ettiğim güzel demlerimi…Beni benden çok kim sever ki!
Ama..
„Ne yalanlarda var ne hakikatta,
Gözümü yumdukça gördüğüm nakış,
Boşuna gezmişim, yok tabiatta,
İçimdeki kadar iniş ve çıkış.“
diyor değerli üstad Necip Fazıl yeniden.

Bense diyorum ki..
Özlediğimiz kokular olsun hayatımızda, bazen ne olduğunu bilmediğimiz..
Gitmek isteyip de gidemediğimiz yerler kalsın hayalimizde, merak ettiğimiz..
İçimizdeki hüzne inat, gözlerimizde hep bir parıltı kalsın, kimsenin söndüremediği..
Bitmeyen masallarımız kalsın bize, sonu hüsran yazan..
Sevdiğimiz olsun hem bizim, ama aslında bizim olmayan
Ve..
Hayallerimiz kalsın gerçekleşmeyen, ama gerçekleşmesi için çabalayacağımız..
Yani aslında yapacak çok şeyimiz olsun hayatta, bizi hayata bağlayan
Kimsenin hayat aynasını kırmamanız dileğiyle…

29.12.2009 - HAMBURG